Kurdish people in a small Iranian village near the Iraqi border take a class to learn their mother tongue. In previous years, because of distance from the city, they were physically unable to attend.
ابراهیم علیپور
مرز زمینی ایران با عراق به طول 1458 کیلومتر، طولانی ترین مرز زمینی ایران با همسایگانش است. این مرز همیشه از مهم ترین درگاه های مبادلاتی و تجاری ایران با کردستان عراق و عراق بوده است. به علت قوانین گمرگی در سال های بعد از انقلاب ورود و حمل برخی از کالاها خصوصا کالاهای برقی، الکترونیکی، پوشاک و … از این مرز به عنوان قاچاق شناخته شده است.
اما وارد کنندگان همچنان از این مرز برای ورود قاچاق کالاهای خود استفاده می کنند. پروسه حمل کالا از کردستان عراق به ایران به وسیله کولبران از میان کوهستان های زاگرس که در بین مرز دو کشور قرار گرفته است، انجام می شود. کولبری اصطلاحی محلی است که به افرادی گفته می شود که در ازای مبلغی ناچیز کالاهای قاچاق را بر کول خود به مدت 8 تا 12 ساعت به شهرهای مرزنشین کردستان ایران منتقل می کنند و همواره درمعرض آسیب ناشی از عبور از صخره های بلند، برف و بوران، مین و حمله از سوی هنگ مرزی ایران هستند.
کولبری به عنوان عملی غیر قانونی و همچنین به عنوان یک پدیده ناشی از فقر در مناطق کردنشین ایران در بین اکثر افراد از 13 تا 65 ساله رواج دارد و چون به عنوان یک عمل غیر قانونی شناخته می شود این اختیار را به ماموران هنگ مرزی می دهد که حتی به صورت مستقیم به کولبران شلیک کنند. این عمل سالانه تقریبا منجر به مرگ 300 نفر در این منطقه می شود که 71 درصد آن ها با شلیک مستقیم مرزبانان کشته شده اند.
معضلات ناشی از کولبری و مرگ کولبران، بسیاری از خانواده های کرد این منطقه را در سختی و مشقت قرار داده است، خصوصا که به علت شناخته نشدن کولبری به عنوان یک حرفه و شغل و همچنین غیر قانونی بودن آن، از خانواده های آسیب دیده حمایتی به عمل نمی آید. با عدم توقف این کشتارها و نقص عضو بسیاری از کولبران، احتمال می رود که در آینده ساکنین منطقه با معضلات اجتماعی و سیاسی بیشتری روبه رو باشند.